Trakya Üniversitesi’nde depremzedeye protez bacaklar yapıldı

Trakya Üniversitesi’nde depremzedeye protez bacaklar yapıldı

Bir bacağı ampute edilmiş olarak Kahramanmaraş’ın Elbistan ilçesinde yaşayan 56 yaşındaki Vilhel Yıldırım, asrın felaketinde enkaz altında kalarak sağlam olan bacağından yaralandı.

İstanbul’daki Koşuyolu Yüksek İhtisas Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde bir süre tedavi gören Yıldırım’ın yaralı bacağı kesildi.

Trakya Üniversitesi’nde okuyan bir öğrencinin bilgilendirmesiyle durumdan haberi olan Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu Müdürü Prof. Dr. İrfan Coşkun ve ekibi, afetzedenin yürümesini kolaylaştırmak amacıyla kolları sıvadı.

Protez bacaklar yapıldı

Üniversite tarafından Edirne’de misafir edilen depremzedeye okulun ortopedik ve protez laboratuvarında öğrencilerin de desteğiyle protez bacaklar yapıldı.

TÜ Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu Ortopedik Protez ve Ortez Programı Öğretim Görevlisi Hayati Kaya yaptığı açıklamada, depremler nedeniyle çok sayıda insanın uzuvlarını kaybettiğini söyledi.

“Destek almadan yürümeye başladı”

Bu süreç 2 ay sürdü. Yıldırım’ın yarasının iyileşmesi ve doktorlarından ‘protez yapılabilir’ olurunu aldıktan sonra hastamızı buraya getirdik. Protez uygulamamızı yaptık, yürüyor ve çok çok iyi gidiyor. Muhtemelen 2 aya kalmaz tek bir koltuk değneğiyle mobilize olur. Şu an tedbir amaçlı iki taraflı koltuk değneği veriyoruz, daha dengeyi sağlaması ve alışma sürecini tamamlaması için. Protezleri uyguladığımız gibi bağımsız, destek almadan yürümeye başladı. İnşallah daha iyi olacak.

Yıldırım da protez bacaklarına kavuşmanın mutluluğunu yaşadığını anlattı.

“Allah razı olsun”

Depremde birçok yakınını da kaybettiğini aktaran Yıldırım, şu ifadeleri kullandı:

Depremde çok kötü şeyler yaşadık. Kaçalım derken sağlam olan bacağımız da yaralandı, zede aldı. Hastalığım nedeniyle bir bacağım da yoktu. Buraya müracaat ettik, Allah razı olsun hocalarımdan iki bacağıma da protez yaptılar. Önceden tek ayakla zorlanıyordum. Şimdi çok iyiyim iki ayağımla. Tek ayakla koltuk değnekleriyle yürüyordum, biraz alışınca onları da bırakacağım inşallah.