İngiltere’nin Ukrayna’ya göndereceği Challenger 2’ler ne kadar tehlikeli?

İngiltere’nin Ukrayna’ya göndereceği Challenger 2’ler ne kadar tehlikeli?

İngiltere’nin Ukrayna’ya göndereceği Challenger 2’ler ne kadar tehlikeli?

İngiltere Başbakanı Rishi Sunak, 4 Ocak’ta, Londra’nın Ukrayna Silahlı Kuvvetleri’ne Challenger 2 ana muharebe tankları sağlayacağını doğruladı.

O gün erken saatlerde Başbakan Sunak ile konuşan Ukrayna Devlet Başkanı Volodymyr Zelensky ise, tank teslimatının “bizi sadece savaş alanında güçlendirmekle kalmayacak, aynı zamanda diğer ortaklara doğru sinyali de göndereceğini” söyledi.

Challenger 2, 1960’lardan sonra Ukrayna’ya gönderilmesi onaylanan ilk Batı tankını temsil ediyor.

İngiltere’nin Ukrayna’ya tank gönderme kararı, Polonya ve İspanya gibi birçok NATO üyesi tarafından çok daha yaygın olarak kullanılan Leopard 2 tanklarının daha fazla transferinin yolunu açıyor.

Leopard 2 ve Amerikan M1 Abrams, Challenger 2’nin selefi Challenger 1’e paralel olarak geliştirildi. Üçü de 1979-1983 yılları arasında hizmete girdi ve ağırlık aralığından silah kalibresine kadar bir dizi ortak özelliğe sahip.

Challenger 2, daha yeni nesil araçların bir parçası olarak geliştirildi ve 1998’den itibaren hizmete girerek bugün operasyonel olan en yeni Western tankı tasarımı oldu.

Tank, önceki Challenger 1 ile yalnızca yüzde 3 ortak parça ile temiz bir sayfa tasarımını temsil ediyordu.

Zırh koruması açısından Alman ve ABD’li rakiplerine göre avantajlarına rağmen, İngiliz aracı 2002’de sona eren çok daha kısa bir üretim süreci gördü. Yalnızca Umman Kraliyet Ordusu’nun donatılması için ihracat sözleşmesi imzalandı.

Tankın yivsiz topunun olmaması ve Soğuk Savaş’ın sona ermesinden sonra daha küçük savunma bütçeleri ivme kazanmasını engellediğinde hizmete girmesi, programın önemli aksaklıklarıydı. Sonuç olarak Leopard 2 ve M1 Abrams, bugün üretimde olan tek Batılı tanklar olmaya devam ediyor ve her ikisi de NATO üyeleri tarafından yaygın olarak kullanılıyor.

İlk yardım paketinin bir parçası olarak 14 Challenger 2 tankının Ukrayna Ordusuna katılması bekleniyor. Ancak bunların ön cephe hizmetine ne kadar çabuk hazır hale getirilebileceğine dair sorular yaygın bir şekilde gündeme getirildi.

Farklı top kalibreleri ve yedek parçalar kullanan ve ülkenin şu anda kullandığı Sovyet tanklarından çok farklı bakım, eğitim ve mühimmat gerektiren Batı tanklarını Ukrayna’da çalıştırmanın pratikliği defalarca sorgulandı.

Challenger’ın muharebe zırhlı yaklaşık 75 tonluk ağırlığı, onu Ukrayna’nın kullandığı T-72’ler ve T-64’lerden yaklaşık yüzde 50 daha ağır yapıyor. Yine de tank, en önemlisi ikinci nesil Chobham zırhı ve Patlayıcı Reaktif zırh ve ek çubuk zırh seçenekleri olmak üzere bir dizi dikkate değer güce sahip. Temel zırhı, tüm Batı tank tasarımlarının açık ara en dayanıklısı olarak kabul ediliyor.

Challenger 2’nin ateş kontrolleri, zamanına göre gelişmiş olsa da bugün vasat, ancak yine de Ukrayna’nın kullandığı diğer tankların önemli ölçüde önünde. İngiliz tankının gaz türbini motoru yerine dizel kullanması, Ukrayna’nın elinde bulunan Rus menşeli T-72 ve T-64 tanklarına kıyasla daha sınırlı bir hareket kabiliyeti sağlıyor. Ayrıca Challenger 2’nin diğer bir özelliği de Amerikan Abrams veya Rus T-80 tanklarından daha az yakıtla çalışması…

Eğitim ve lojistik sorunlarının yanı sıra, Challenger 2’nin ana dezavantajı ise, T-90M gibi üst düzey Rus tanklarını tesirsiz hale getirmek için gerekli olan delici mermileri kullanmasını önleyen yivli bir topa sahip olmamasıdır.

Kaynak: militarywatchmagazine