Kastamonu’nun ‘kaportacı ablası’ Neslihan Çelik
Kastamonulu Neslihan Çelik, oto sanayi sitesindeki kaporta ve boya tamirhanesinde ustalık yapıyor.
Kastamonu’nun ‘kaportacı ablası’ Neslihan Çelik
Kastamonu’da yaşayan 24 yaşındaki Neslihan Çelik, lise eğitiminin ardından üniversitede moda tasarımıyla ilgili bir bölümde öğrenim görmeye başladı. Eğitimini yarıda keserek memleketine dönen Çelik, 3 yıldan bu yana oto sanayi sitesinde kaporta ve boya üzerine hizmet veren iş yerinde çalışıyor.
Neslihan Çelik, üniversite eğitimini yarıda bıraktıktan bir süre sonra sanayi sitesinde iş yeri bulunan İbrahim Arslan’ı ziyarete gittiğini söyledi.
“Ustaya çalışmak istiyorum dedim, şaka sandı”
Sohbet sırasında Arslan’a “burada çalışmak istiyorum” dediğini anlatan Çelik, “Beni ciddiye almadı. Şaka yapıyorum zannetti. Daha sonra ‘olur’ dedi. Üç yıldır bu işin içindeyim.” ifadesini kullandı.
“Araba benim için bir tutku meselesi, ben arabalara aşığım diyebilirim”
Çocukluğundan beri arabalara ilgi duyduğunu aktaran Çelik, dersleri kötü olduğu dönemlerde de babasına “Baba beni saniyeye ver” dediğini ifade etti.
Çelik, üniversite eğitimini yarım bırakmasının ardından çalışmaya başladığı sanayi sitesinde kaporta ve boya işi yaptığına işaret ederek, şunları kaydetti:
Daha önce hiçbir bilgim yoktu. Ben boyayı çok seviyorum. Boya yaparken kendimi buluyorum. Daha önce moda tasarımı okuduğum için boya konusunda az da olsa temelim de vardı. Bir kadını giydiriyormuş edasıyla bakıp araçları boyuyorum. Araba benim için çok başka yerde, benim için bir tutku meselesi, ben arabalara aşığım diyebilirim. Kazalı arabanın iyileşeceğini, toparlanacağını biliyorum. Yapıldığı zaman mutlu oluyorum. Araba bittiği zaman o muhteşemliğiyle, o güzelliğiyle ortaya çıktığı zaman ‘ben bu işi bu yüzden yapıyorum’ diyorum.
“Burada olmam bana onur ve gurur veriyor”
Mesleğe başladığında birçok zorlukla karşılaştığını belirten Çelik,
Bir kadın bunu yapamaz dediler. Daha sonra geldiler gördüler, ben bu işi yapıyorum. Müşteriler artık saygı duymaya başladı. Büyük bir ilgi görmeye başladım. ‘Kaportacı abla’ diye anılmaya başladım. Buraya gelmek benim için çok kolay olmadı. Burada olmam bana onur ve gurur veriyor. Kendimi ispatladığımı, kişiliğimi bulduğumu hissediyorum. Kendi iş yerimi açmak istiyorum.
diye konuştu.
Süreç buraya kadar geldi. Bugün kaynak yapıyor, parça değiştirebiliyor, boya atıyor. Bir kadının iş kıyafeti giyip çalışması insanların dikkatini çekiyor. Çok güzel bir duygu. Benim gibi bu işe gönül veren arkadaşlarımız kadınlara yer açsınlar, alıştırsınlar.
dedi.